Groepsaccommodaties in Wolphaartsdijk
Verfijn je zoekopdracht
Wolphaartsdijk (in het Zeeuws Wolfersdiek) is een dorp in de gemeente Goes, in de Nederlandse provincie Zeeland, vlak bij het veel kleinere Oud-Sabbinge. Het dorp heeft ruim 2000 inwoners en tegenwoordig ligt Wolphaartsdijk in Zuid-Beveland, net ten zuiden van het Veerse Meer.
In de middeleeuwen lagen Wolphaartsdijk en het oudere Oud-Sabbinge op het eiland Wolphaartsdijk. Ten noorden van het eiland stroomden de Zuidvliet en de Zandkreek, ten oosten de Oosterschelde ten zuiden de Schenge. Bij grote overstromingen in 1287 was de polder van Oud-Sabbinge een van de weinige in Zeeland die niet onderliep. Dat overkwam deze polder pas in 1953. De polder van het huidige Wolphaartsdijk was jonger; er lag ook een vliedberg waar het dorp zou ontstaan. De vliedberg werd in 1844 afgegraven.
In de 16e eeuw kreeg het gebied veel te verduren. De Hongersdijkse polder ging verloren na stormen in 1530, 1532 en ten slotte de Sint-Pontiaansvloed in 1552, en door slecht onderhoud wegens armoede. Ook de Allerheiligenvloed van 1570 zorgde voor vernieling; de Westkerke- en de Westerlandpolder verdwenen tot 1665 in zee. Voorafgaand aan het Beleg van Goes in 1572 vernielden de geuzen bovendien de kerken van Oud-Sabbinge en Wolphaartsdijk.
Wolphaartsdijk telt in totaal zes rijksmonumenten, waaronder de Oost- of Nicolauskerk, boerderij Veldzicht, molen De Hoop en het gedenkteken Johannes ab Utrecht Dresselhuis. Daarnaast staan een landbouwschuur en een houten aanlegsteiger van een voormalige veer ingeschreven als gemeentelijk monument van deze plaats.